40 Yaşında Bekar Bir Kadın Tek Başına Bebek Sahibi Olmaya Karar Verdi ve Artık Hayat Boyu Yalnız Olmayacak

Doktorlar, 40 yaşından sonra anne olmanın yüksek risk taşıdığını belirtiyor. 40 yaşından sonra doğum yapmanın olası sonuçlarından biri, bebeğin Down sendromlu olma riskinin yüksek olmasıdır. Michele Elizaga, 40 yaşından sonra hamile kalmayı seçmiş, bekar bir anne ve şimdi, önündeki tüm zorluklara rağmen, oğlu Matthew’un kaderin kendisine verdiği bir hediye olduğunu düşünüyor.

Olumlu Bak ekibi olarak, Michele’in hikâyesine kayıtsız kalamadık ve onun Down sendromlu bir oğul yetiştiren bekar bir anne olma yolu hakkında daha fazla bilgi edinmenizi istiyoruz.

40 yaşına girmek Michele’in hayatında önemli bir noktaydı.

Michele, bekar bir anne olma kararını kelimenin tam anlamıyla bir anda verdi. 40 yaşına girdiği yıl, kaderini değiştirecek bir olayın yakında olduğunu hissetti. Ancak, bebek sahibi olmak aklının ucundan bile geçmiyordu. Çünkü, hiç evlenmemişti ve oldukça uzun süredir bekardı. Bu yüzden, hâlâ biriyle tanışmaya odaklanmış bir hâldeydi. Ona bu fikri aşılayan bir arkadaşı oldu ve o zamandan beri Michele, anne olmaktan başka bir şey düşünemez oldu.

Anneliğe giden yol kolay olmadı.

Anne olmaya karar verdiğinde, Michele’in kafasında bunu nasıl yapacağına dair bir sürü soru vardı. Ancak, sonraki adımları atmaya devam etti ve kısa süre sonra, şansın başlangıçta lehine olmadığı başarılı bir ilk rahim içi inseminasyon geçirdi. Ancak, bunun 10 dakikadan az süren süper basit bir işlem olduğu ortaya çıktı ve ardından evde hamilelik testi yapması için bir randevuyla eve gönderildi.

Michele, çok geçmeden yeni doğan oğlu Matthew’u mutlu bir şekilde kucaklıyordu. Acil sezaryen ameliyatı oldu ve genel anestezi altına girmesi gerekti. Bu nedenle, doğumundan 5 saat sonra oğluyla tanışabildi. Doktorlar, Matthew’un Down sendromlu olduğunu söyledi, ama Michele haberi oldukça olumlu karşıladı. Matthew’un bir nedenden dolayı onun oğlu olmayı seçtiğine ve en iyi anneye sahip olmayı hak ettiğine inanıyor.

Ailesinin hamileliğine verecekleri tepkiden korkuyordu.

Michele, hamile olduğunu öğrendiğinde, haberi paylaşmak istediği ilk kişi ailesiydi. Ne yapmaya çalıştığı hakkında hiçbir fikirleri yoktu. Bu yüzden, bu gerçekten zor bir konuşma olacaktı ve Michele onların tepkisinden korkuyordu.
İlk başta çok şaşırdılar, ancak kızlarının bekar bir anne olacağı düşüncesine alıştıktan sonra, onun adına çok sevindiler. Ardından, Michele önce kız kardeşlerine, sonra da en iyi arkadaşlarına söyleyecek kadar kendinden emin hissetti ve haberleri paylaşmak için birçok telefon görüşmesi yaptı.

Ne yazık ki, Michele kısa süre önce babasını kaybetti. Babası, onun en büyük destekçisiydi. Matthew’u çok seviyordu ve onun en büyük hayranıydı.

Bekar bir anne olmanın getirdiği zorluklar Michele’i asla durdurmadı.

Matthew, şimdi neredeyse 1 yaşında. Annesi, onunla sadece bir ay evde kaldıktan sonra tam gün çalışmaya geri dönmek zorunda kaldı. Fiziksel, zihinsel ve duygusal olarak hiç bu kadar yorgun olmadığını, ama aynı zamanda kendisini hiç bu kadar güçlü ve tamamlanmış hissetmediğini de itiraf ediyor.

Michele, yürüyüş yapmayı çok seviyor, ama ne yazık ki, Matthew doğduğundan beri bunu pek sık yapamıyor. Ancak, yavaş yavaş onu hayatına nasıl dahil edeceğini çözmeye çalışıyor. Kısa bir süre önce, Matthew de onunla birlikte yürüyüşlere çıkabilsin diye bir yürüyüş arabası satın aldı.

Michele, Matthew biraz büyüdüğünde ve arkadaşlarıyla “arkadaş buluşmaları” geçirebilmesi için bir kürek sörfü etkinliği denemeyi planlıyor. Anne, küçük kız kardeşinden oldukça fazla destek alıyor ve bu yardım, onun her zaman aktif kalmasına yardımcı oluyor.

Michele’in bütün kadınlarla paylaşmak istediği şeyler var.

Bekar anneliğin tüm iniş çıkışlarını yaşayan Michele’in kendi mutluluk felsefesi var. Kalbinin peşinden gitmek, hayatı pişmanlık duymadan yaşamak, tam anlamıyla sevildiği ve görüldüğü ilişkiler içinde olmak onun izlediği kurallardan bazıları.
Bekar bir ebeveyn olarak, tüm mali yükler ve büyük kararlar onun omuzlarında olsa da Matthew’a bakmak için yardım istemekten asla korkmuyor. Instagram’da yazmayı ve sık sık gönderi paylaşmayı seviyor ve bunun kendisine çok iyi geldiğini belirtiyor. Ayrıca, büyük kararlar verirken diğer annelerden de tavsiyeler istiyor.

İsteyerek bekar bir ebeveyn olmayı tercih eder miydiniz? Sizce bekar bir anne ya da baba olmanın en zor yanları nelerdir?