Çocuk Sahibi Olmamaya Karar Veren ve Bununla Gurur Duyan 20 Kişi

Bazı insanlar için çocuk sahibi olmak önemli bir adım olabilir. Ancak hayatın çocuksuz da çok güzel olabileceğini düşünen insanlar da var. Tabii ki çocuk sahibi olmak oldukça tartışmalı konu olduğu için bu dünyaya çocuk getirmek istemeyen insanlar, kararları nedeniyle çoğu zaman istenmeyen yorumlar duyabiliyorlar.

Olumlu Bak’ta bugün, aileye başka kimseyi eklememeye karar verenlerin en az bir kez duyduğu yorumlardan bazılarını bir araya getirdik.

• Şu anki müdürüm, çocuk istemediğimi öğrendiğinde, “Eh, daha gençsin ve hâlâ fikrini değiştirmek için zamanın var.” dedi. Ona kocamla erken emekli olmak istediğimizi söylediğimde, “Ama çocuğun yoksa neden erken emekli olacaksın ki? Bütün gün ne yapacaksın?” dedi. Hayatta her gün işe gitmekten ve çocuklara bakmaktan daha fazlası var. © Chipotleislyfee / Reddit
• Çocuğu olan insanlar kendilerinden bahsetmeye başladıklarında aniden size bakıyorlar ve “Peki, siz ne zaman çocuk sahibi olacaksınız?” diye soruyorlar. Çocuk sahibi olmak istemediğinizi söylediğinizde, bunun bencilce olduğunu söylüyorlar ve size daha sonra kimin bakacağını soruyorlar. Ayrıca, kendi ailenizin olması için çocuk sahibi olmanız gerektiğini veya daha çok küçük olduğunuz için çocuk istemediğinizi söylüyorlar.
• Son eski sevgilim de böyleydi. Çok şükür sadece 2 buçuk ay çıktık. Sonlara doğru bana nasıl “bir taşıyıcı anne bulabileceğimiz ve böylece ikimiz de mutlu olabileceğimiz” hakkında bir metin gönderdi, çünkü büyütmemiz için biyolojik bir çocuğu olabilirdi ve doğum yapmak zorunda değildim. (Ama benim derdim zaten bu değildi...) Birkaç gün bunu yüz yüze tartıştıktan sonra, çocuk istemediğimi söylediğimde bunu kastettiğimi düşünmediği ortaya çıktı. Sadece doğurmak istemediğimi düşünüyordu.
  Konunun bu olmadığını belirtmeye çalıştığımda ise önceki konuşmanın içeriği hakkında yalan söylediğimi ima etmeye çalıştı ve “Eh, bunu yeterince açık söylemedin.” dedi. Sonra ona benimle kalırsa asla çocuk sahibi olmamasının uygun olup olmadığını sorduğumda, cevabı “Sanırım bana uyar.” oldu. Hayır, hayır, hayır. Böyle bir konuda “sanırıma” tahammülüm yoktu. Ben de ondan ayrıldım. Bunu pek iyi karşılamadı. Ayrıldıktan bir ay sonra tekrar konuşmak için benimle iletişime geçmeye çalıştı. Tekrar bir araya gelmeye çalışıyordu, olmaz dediğimde çok sinirlendi. Aslında çocuk sahibi olmayı umursamadığı için çocuk meselesinde çok büyük olay yarattığımı söyledi. Kesinlikle doğru değildi. © ThreadWitch / Reddit
• Kayınvalidem bana hep torun sahibi olmak istediğini, torunları ile oynayabilsin ve onlara bakabilsin diye acele etmem gerektiğini, zamanın geldiğini söylüyor. Çocuk sahibi olup olmayacağıma ve ne zaman sahip olacağıma benim karar vermem gerekmez mi?

• Çocuk istemememdeki en önemli etkenler UYKU ve SPONTANLIK! İş arkadaşıma bunu söylerken, “Düşündüğün kadar zor değil” dedi. Birkaç hafta sonra “bebek hasta ve uyuyamıyor” veya “bebek bugün sabah 6’da kalktı” (biz geceleri çalışıyoruz) gibi sorunları hakkında konuşmaya geldi. Hem her şeyi önceden planlamak zorunda. Ayrıca, bebek yüzünden parası olmadığı için araba sorunlarıyla başa çıkamıyor.
  Neyse ki kız kardeşim, annem ve çocuğu olan yakın arkadaşlarım hayatlarının nasıl olduğu konusunda bana karşı çok dürüstler ve çocuk istemediğim için beni suçlamıyorlar! Kocamın ve benim onlar gibi çocuk sahibi olmamızı GERÇEKTEN istiyor gibi görünen tek kişiler iş arkadaşları. Ancak bu çok garip, çünkü bebeğim olsaydı bile onu neredeyse hiç görmeyeceklerdi...
  © Artic*nho*1738 / Reddit
• Geçen yıl ev ararken beni sinirlendiren bir deneyim yaşadım. Erkek arkadaşıma ve bana daireyi gösteren kadın, neden ikinci bir yatak odasına ihtiyacımız olduğunu merak etmeye ve sadece ikimiz olsak, neden 1 yatak odası yeterli değil gibi şeyler söylemeye başladı. İkimizin de evden çalıştığımızı açıkladıktan sonra bile, daha küçük dairelere bakmamız için ısrar etmeye devam etti. Sanırım binada 2 yatak odası olan az daire var, bu yüzden onları çocuklu insanlar için açık tutmayı seviyorlar. Kulağa çılgınca gelse de çocuğu olmayan insanlar da evlerinde fazla alan olmasını seviyor. © South-Housing-748 / Reddit
• Bir uzmana gitmemi tavsiye eden bir teyzem var. Ona göre, bir eş ya da çocuk sahibi olmak istemiyorsan iyi değilsin. Sanırım olgunlaşmamış ve öz güvensiz olduğumu düşündü. Akıl sağlığımı sorgularsa gücenmem, ama bunu yapmak için “Bir aile kurmak istemiyorum” dememden daha iyi gerekçeleri olmasını isterdim. Her neyse, onu kırmamak için bir şey demedim, çünkü o tatlı bir insan. Sadece farklı değerlerle yetiştirildi.
• Görümcemin, kayınbiraderime vasiyetimizde her şeyi onlara yazmamız gerektiğini söylediğini duydum. “Bizim maddi desteğe ihtiyacımız var. Hem çocukları da yok... Buna ne için ihtiyaçları var ki?” dedi. Hatta kayınpederimi de ikna etmeye çalışıyorlar. Paramı almaya hakkın olduğunu düşünüyorsan utanma ve yüzüme söyle! Ancak bilmediği bir şey var: Paranın benim tarafı bir evlilik sözleşmesine bağlı. Yeğenlerimin eğitimi vb. gibi şeyler için güzel bir miktar zaten ayrıldı. Geri kalan çoğu ise hayır kurumlarına dağıtılıyor. Aile Planlama Kurumu da listede! Kendilerinde buldukları cesaret ve hak beni çok sinirlendiriyor! Sırf benim çocuğum yok diye paranın otomatik olarak onlara gitmesi gerekmiyor! © jabmwr / Reddit

• Eşimin birlikte çalıştığı bir (kadın) doktor ile tanışmıştım. Hayalimdeki işi sordu, ben de çalışma hayali kurmadığımı söyledim; Hayalim, en kısa sürede emekli olabileceğim kadar finansal olarak güvende olmak. “Emekli? Bebeklerle evde mi demek istiyorsun?” “...Hımm, hayır. Emekli olmak, rahat yaşarken artık çalışmamak için yeterli birikimim olduğu anlamına geliyor.” © PM_ME_PDIDDY / Reddit
• Evet, bana da “Bebek sahibi olmak için asla yeterince para biriktiremeyeceksin, o yüzden bir tane yap gitsin” diyen insanlar oldu. Ayrıca insanlar, evcil hayvanım olduğu ve onlara iyi davrandığım için bana güldü ve beni yargıladı. Sonra o hayvansız insanlar da bir evcil hayvan aldılar ve ona bir bebek gibi davrandılar. Bazı insanların her ay saç, kirpik, tırnak vs. masrafları gibi şeyleri nasıl karşıladığını hep şaşırmış ve merak etmişimdir, ama sanırım hepimiz paramızı neye harcamak istediğimize öncelik veriyoruz. Başka hobilerim var, çocuk yerine paramı istediğim şeylere harcıyorum. © knitpurr / Reddit
• Sevgilime çocuk istemediğimi söylediğimde tavsiye almak için babasına gitti. Gençti ve henüz konu üzerinde fazla düşünmemişti. Babası, annesinin de çocuk istemediğini, ama sonra fikrini değiştirdiğini söyledi. Bu nasıl bir tavsiye? Ama daha sonra beni haklı buldu. Demek istediğim, çocuk sahibi olmamak için yüzlerce sebep var ve hepsi de oldukça ikna edici sebepler. Birinin çocuksuz, muhteşem bir yaşam tarzına nasıl ikna edilemeyeceğini anlamıyorum. Sevgilime bir ay içinde söyledim, çünkü gerçekten çocuk istiyorsa zamanımızı boşa harcamak istemedim. Gerçekten çocuk sahibi olmak isteseydi ilişkimiz yürümeyecekti. © BWanderful / Reddit
• Geçenlerde yeniden randevulara çıkmaya başladım ve yaşıtım olan (35) çocuklu erkeklerin sayısının hayli çok olduğunu gördüm. Bir adamla konuşmaya başladım, çocuk sahibi olmaktan bahsetti, ben de ona uyumlu olmadığımızı söyledim. Bana olumsuz davrandığımı söyledi, uyumlu olmadığımızı nereden bildiğimi falan sordu. Şey, çünkü senin çocukların var, benim yok ve yapmak da istemiyorum! Başka bir adam bana 22 aylık bir çocuğu olduğunu söyledi, ama profilinin hiçbir yerinde çocuk sahibi olmakla ilgili bir şey yazmıyordu. Sonra ona bunun bana uygun olmadığını söylediğimde ise hakaretlere başvurdu. Hayatımdan ve olduğum yerden gerçekten memnunum ve hayatıma bir şey katmayacak biriyle olmayı reddediyorum. Kendimi tamamlanmış hissediyorum. Kedilerimle yalnız ölmem, bu sefil bir hayata razı olmaktan iyidir. © Donthurlemogurlx / Reddit

• Arkadaşım, görünüşe göre benim bir an önce çocuğum olması gerektiğini düşünüyor. Bunun şimdiye kadar yaptığı en zor, ama en ödüllendirici şey olduğunu iddia ediyor. Kocam ve ben bir çocuk sahibi olmaya çalışsaydık bile, doğurganlık sorunları nedeniyle çok pahalı sonuçlanırdı. Hamile kaldığımızı varsayarsak 18+ yıl boyunca bebeğin tüm masraflarını ödemek zorunda kalırdık. O yüzden arkadaşıma, hamile kalmaya çalışarak birçok borcun altına girmek istemediğimi söyledim. Ayrıca, istediğim şeyi, istediğim zaman yapma özgürlüğüne sahip olmayı seviyorum. Yaşam boyu sürecek bu sorumluluğu üstlenemeyecek kadar “bencilim”.
  Arkadaşım ise çocukların o kadar pahalı olmadığı konusunda bana güvence vermeye çalışıyor. Ancak hiçbir çocuk bakımının çalışma programı ile uyumlu olmadığını ve zaten buna parasının yetmediğinden şikâyet ediyor. İşin ironisi ise bu kadın, düzenli olarak saçını, tırnaklarını, kaşlarını ve kirpiklerini yaptırıyor. Bunu ben de yapıyorum, ama bir çocuğu desteklemek için bütçe ayırmam gerekmiyor. Sürekli bundan şikâyet ediyor, ama yine de benim de bu çılgın maceraya atılmamı istiyor. Hayır, teşekkürler. Sizin de sizi çocuk sahibi olmaya ikna etmeye çalışırken kendileriyle çelişen arkadaşlarınız var mı? © BetEqual2993 / Reddit
• Kocam ve ben ilk evimizi aldığımızdan bu yana yaklaşık 1 sene geçti! 4 yatak odası ve 2,5 banyo. Evimizi çok seviyorum. Kendimizi çok şanslı ve minnettar görüyoruz. O zamandan beri çocuk sahibi olan diğer insanlarla sohbet ettiğimizde konu evimize de geliyor ve hep aynı yanıtlarla karşılaşıyoruz. Mahallemizdeki çocuksuz tek çift olmamız da bize pek yardımcı olmuyor. “Ah, çok fazla alanınız var, çocuklara yer açacak mısınız?” “Sadece ikiniz için çok fazla yer var.” “Peki, ya o eve ihtiyacı olan çocuklu aileler?” Üzgünüm, ayrı ofisler ve ziyaretçiler için bir alan istedim... Ah, çalışma odasını kedi odasına çevirdiğimi söylediğimde aldığım tepkiler ise bambaşka bir konu... “Sadece kedileriniz için koca bir oda mı!?” “Böyle yaşamak güzel olmalı...” Evet. Evet, öyle. Yargılanmadan başarımlarımızı paylaşmak güzel olurdu. © Unsolicited_CatPics / Reddit
• Otuzlu yaşlarıma geldiğimde babam ciddi bir ses tonuyla bana, “Senin için çok endişeleniyorum. Evlenmedin, bir aile kurmadın, çocuğun yok. Seni mutlu görmeden mutlu olmayacağım.” dedi. Şaşkınlığımı gizleyemedim. Bana dediklerine inanamadım. “Mutlu” olmak için evlenmek, çocuk sahibi olmak gerektiğini hiç düşünmedim. Partnerimden ve köpeklerimizden memnun olmama rağmen hâlâ çocuk sahibi olmayı gerekli görmüyorum. Çocukları seviyorum. Onlarla çalışmayı, öğretmeyi ve onlarla oynamayı seviyorum, ama çocuk sahibi olmama kararım hâlâ sabit. İyi bir baba olup olmayacağımla hiçbir ilgisi yok. Bu dünyada zaten çok fazlayız ve hepimiz çocuk sahibi olmak isteseydik, kendimizi yok etmeye giden yolu hızlandırıyor olurduk.
• Eski işimdeyken bana çok iyi bir anne olacağımı söylüyorlardı, çünkü iş arkadaşlarıma, özellikle de çok fazla sorusu olan yeni olanlara karşı çok sabırlı ve naziktim. Aradaki fark şu; iş arkadaşlarımdan uzaklaşabiliyorum, ama çocuklar başka bir hikâye! Annem, eğer olmak isteseydim harika bir anne olacağımı söyledi, ama istemeyince bu doğru olmazdı. Neyse ki annem beni anlıyor ve bunun için ona çok minnettarım. © Brain_Stew12 / Reddit

Sizce çocuk sahibi olmamanın iyi ve kötü yanları neler? Görüşlerinizi yorumlar kısmında bizimle paylaşmaktan çekinmeyin.