Ailelerini Şaşkına Çeviren Çocuklardan 16 Hikâye

Çocuklar genellikle düşündükleri her şeyi ’’filtresiz’’ söylemeleriyle bilinirler. Onlar, geniş hayal güçleri ve sonsuz samimiyetleriyle hiçbir mantıklı açıklaması olmayan garip hikâyeler anlatarak ailelerini sıklıkla korkutur.

Olumlu Bak olarak biz, çocukların ana karakter olduğu hikâyelere bayılıyoruz. Bu yüzden bugün, ailelerini en basit ifadeyle şaşkına çeviren küçüklerden bazı hikâyeleri sizler için derledik. Hatta bazıları çok iyi film senaryosu olabilir. İyi okumalar!

• Bir keresinde, kızıma kaşıkla ’’uçak geliyor’’ oynatarak yemek yediriyordum. O zamanlar 3 yaşlarındaydı. Sonra, bana döndü ve aynı ’’uçak geliyor’’ oyununu kendi kızıyla oynadığını söyledi. Şoke oldum ve bunun ne zaman olduğunu sordum. Bana, ’’Uzun zaman önceydi, anne, sen daha doğmamıştın.’’ dedi. © Rafaela Camila da Silva / Facebook

• Büyükbabam işten her geldiğinde ıslıkla bir şarkıyı çalardı. Kızım onu tanımıyordu, ama 1 yaşına girdiğinde daha önce hiç duymamasına rağmen büyükbabamın söylediği şarkıyı mırıldanmaya başladı. © Aline Sampaio / Facebook

• Hamileydim ve o zamanlar 3 yaşında olan ilk kızıma sordum: ’’Annenin karnında ne var: Küçük bir erkek kardeş mi, yoksa kız mı?’’ Bana olabilecek en doğal şekilde cevap verdi: ’’Kız kardeşim Patricia var.’’ Kızımıza verdiğimiz isim de o oldu. © Mara Lucimar Fernandes da Silva / Facebook

• Oğlum, bir kız ve bir de erkek kardeşinin olduğunu söyledi. ’’Hayır, oğlum, yalnızca bir kız kardeşin var.’’ dedim. O da bana, ’’Anneciğim, büyük ve uzakta yaşayan bir abim var, o 6 yaşında.’’ diye cevap verdi. © Jaqueline Silva / Facebook

• Oğlum 4 yaşındayken vaftiz annesinin evinde kalmaya gittik. Uyumaya gittiğimizde bir battaniye gördü ve bana babasının da küçükken öyle bir battaniyesi olduğunu, yalnızca biraz daha farklı olduğunu söyledi. Battaniyeyi aldım ve eşimin olduğu odaya gidip, ’’Tatlım, böyle bir battaniyenin olduğunu hatırlıyor musun?’’ diye sordum. O da ’’Evet, böyle bir tane vardı, ama benimki yeşildi!’’ dedi. © Tamiris Borges / Facebook

• Oğlumun hayali bir arkadaşı vardı. 5 yaşındayken bana ’’arkadaşının’’ Vitoria’da yaşayacağını söylediğinden bahsetti. 4 yıl sonra, eşim Vitoria’da çalışmaya gitti ve biz oraya taşındık. © Lucília Balduino / Facebook

• Kızım 34 aylık ve sürekli büyükbabası Rafael’i ziyarete gitmemiz gerektiğini söylüyor. O isimde bir büyükbabası yok, ama ondan sürekli gerçekten var olan biriymiş gibi bahsediyor ve onun yanına gitmeliymişiz gibi davranıyor. © Milena Cristine Zavarise / Facebook

• 3 yaşındayken kızım sinirli bir şekilde uyandı ve ’’Benimle uğraşma, benim kocam avukat.’’ dedi. Sonraki gün ona avukatın ne demek olduğunu sordum ve hiçbir fikri yoktu. O kelimeyi nereden duyduğunu hâlâ çözebilmiş değilim. © Andreia Cristina / Facebook

• Kuzeni evlenirken oğlum 5 yaşına girmek üzereydi. Kiliseye giriş müziğini seçiyorduk, birden bir şarkı çalmaya başladı. Küçük oğlum, ’’Bu Elvis! Bununla girin!’’ diye atıldı. Detay: Daha önce onunla Elvis dinlememiştim, bu yüzden ona, ’’Elvis’i tanıyor musun?’’’ diye sordum. Bana, ’’Tabii ki tanıyorum.’’ dedi. © Patricia Andrade / Facebook

• Kızım küçükken, bizim sahip olabileceği en iyi aile olacağımızı bildiğini ve bu yüzden bu aileye doğmak için uzun bir süre beklediğini söyledi. © Michelle Küster / Facebook

• 3 yaşındaki kızım, üçüncü çocuğuma hamileyken, ’’Anne, bebek bugün doğacak.’’ dedi. Ben de ’’Hayır, bugün değil.’’ diye cevap verdim. O gece bebeğimiz doğdu. Bunu bana söylediğinde hiçbir ağrım olmadığına veya hiçbir belirti göstermediğime inanmak zor. © Jéh Santos / Facebook

• Kuzenimin kızı bana her zaman Paloma derdi. Annesi bir gün ona, ismim Paula’yken bana neden öyle seslendiğini sordu. O da benimle tanıştığında ismimin Paloma olduğunu söyledi. Okul öncesinde çalışıyordum. Bir gün 5 yaşlarında bir kız beni görüp yanıma geldi ve ’’Paloma Teyze, seni uzun zamandır görmemiştim!’’ diyerek bana sarıldı. © Ana Paula Ana Rafaella / Facebook

• Bir ay önce 5 yaşındaki oğluma sinemaya gideceğimizi söyledim. Bana, ’’Güzel, batan gemili filmi izlemek istiyordum.’’ dedi. Ona anında, ’’Titanik mi?’’ diye sordum ve o da ’’Evet, anne, o. Bir keresinde izlemeye gittiğimiz film.’’ diye cevap verdi. Evet, Titanik’i izlemeye 10 yaşındayken, annemle gitmiştim, ama bunu oğluma hiç söylememiştim ve oğlum bu filmi hiç izlemedi.’’ © Agda Fernanda Teodoro / Facebook

• Oğlum 4 yaşındayken ellerini karnıma koydu ve ’’Anne, orada bebek var.’’ dedi. Korktum ve ’’Hayır, tabii ki yok. Bunu da nereden çıkardın?’’ dedim. Ama her ihtimale karşı bir hamilelik testi yaptım ve pozitif çıktı. © Kenia Oliveira / Facebook

• İkinci kızım ablasından neredeyse 9 yaş küçük, ama konuşmaya başladığından beri benim anne olarak seçildiğimi ve “doğum sırasına” göre onun önce doğması gerektiğini, kız kardeşi çok hızlı koştuğu için onun önce geldiğini söyledi. © Christiane Silva / Facebook

• 6 yaşındaki oğlum, orayı sevdiği için karnıma geri dönmek istediğini, ama oranın nasıl bir yer olduğunu artık hatırlayamadığını söyledi. © Ausonia Faustino / Facebook

Çocuklarınız size hiç doğaüstü hikayeler anlattılar mı? Daha önce çocuklardan ürkütücü hikâyeler duydunuz mu? Deneyimlerinizi bizimle paylaşmaktan çekinmeyin.