Bedensel Cezanın Berbat Bir Çocuk Yetiştirme Yöntemi Olduğunu Gösteren Önemli Nedenler ve İşe Yarayan 5 Farklı Yöntem

Fiziksel cezalandırma, şımarık veya söz dinlemeyen çocukları “eğitmek” için yaygın kullanılan bir yöntemdir. Keza, bu yöntemi 5 ebeveynden en az 4’ü kullanıyor. Bu durum söz konusu olduğunda ise, bunu uygulayan 10 kişinin 9’u çocuğun annesi veya bakıcısı, yani bir kadın oluyor. Kimileri çocuklarına bir şaplak atmaya tereddüt etmiyor. En umutsuz oldukları hâllerde ise, ellerine ne geçirirlerse onu, mesela bir kemeri kullanıyor. Fakat, bu şekilde çocuklarını doğru yola soktuklarını düşünmelerine ve hareketlerinin bir zarar vermeyeceğine inanmalarına rağmen, bir araştırma bu yöntemin zarar vermese de işe yaramadığını gösteriyor.

Olumlu Bak olarak, çocuklarınızı bu şekilde “eğitmenin” neden riskli bir yol olduğunu ve hangi yöntemlerin daha çok işe yaradığını size gösteriyoruz.

1. İşe yaramıyor ve sorunları daha kötü hâle getiriyor.

Çocukların zorlayıcı oldukları ve ebeveynlerin sabrının da bir sınırı olduğu doğru. Ancak, onlara vurmanın, çocuklara hiçbir şey kazandırmadığı da bir gerçek. Bir araştırma, şiddetin uzun vadede bir çocuğu disipline etme yolu olarak işe yaramadığını gösteriyor. Çünkü, çocukların kötü davranışlarının sebeplerini içselleştirmeleri gerekiyor. Başka bir deyişle, çocukların neyi yanlış yaptıklarını anlaması gerekiyor. Davranış biçimlerinin neden doğru olmadığını anlamak için de bir açıklamaya ihtiyaç duyuyorlar. Şiddet, sadece bir çocuğun hareketlerini durdurmanın hızlı bir yoludur.

2. Şiddete başvurursanız geleceğin istismarcılarını yetiştirirsiniz.

Çocuklukları boyunca fiziksel olarak cezalandırılan çocuklar, kendi çocuklarına ve partnerlerine karşı şiddet uygulamaya daha yatkın olur. Hatta kanunları çiğneyen kişiler olma ihtimali bile daha yüksektir. Ebeveynlerin sözleri çocuklarda yer etse de esas olarak davranışları onlara örnek teşkil eder ve çocukların üzerinde çok daha fazla etki bırakır. Bir anne veya baba, bir anlaşmazlığı tokatla çözüyorsa, çocuğun öğreneceği şey de bu olur.

3. Çocuklar depresyona girebilir.

Partneriniz size vursa, yine de sizi sevdiğini düşünmeye devam eder misiniz? Buna inanmak çok zor olur, değil mi? İşte, aynı duyguları bir çocuk da hisseder. Ufaklıklar, ebeveynleri onlara fiziksel cezalar uygulamaya başladığı anda onların sevgisinden şüphe duymaya başlar. Bir çocuğun hayatı ebeveynlerinin etrafında döner. O yüzden, hiç sevilmediklerini hissetmeye başlarlar ve klinik depresyona girebilirler. Bu, bir çocuğun sosyalleşme sürecini etkiler ve onları hüsrana uğratır.

4. Çocukları tam anlamıyla hasta eder.

Bir çocuğun stres seviyesi, sadece şiddete tanık olarak bile bağışıklık sistemini bozacak kadar yükselebilir. Düzenli olarak fiziksel cezalarla karşılaşmanın çok güçlü bir etkisi vardır. Bağışıklık sistemine öyle bir zarar verir ki, çocuk, hastalıklara çok daha yatkın hâle gelir. Çocuğun ciddi hastalıklara yakalanması durumunda ise, bu sorunların kötüleşmesine neden olur.

Bazı durumlarda bedensel ceza yerine yapabilecekleriniz:

Sabrınız taştığı zaman
Beklentilerinizi yeniden değerlendirin ve kendinize çocuğunuzun davranışının yaşına ya da çocuk gelişimine uygun olup olmadığını sorun. Örneğin, 2 yaşındaki çocukların “neden” sorularının sonu gelmez. Bunu bilmek, vereceğiniz tepkiyi geciktirebilir ve durumu çok daha iyi bir tavırla ele almanıza yardımcı olur.

Ona tekrar tekrar uslu durmasını söylediğiniz hâlde sözünüzü dinlememeye devam ediyorsa
Bir çocuğun hatasının ne olduğunu ve siz ona “güzelce oyna” dediğiniz zaman ne demek istediğinizi anladığını farz etmeyin. Bir şeyin neden yanlış olduğu konusunda açık konuşun. Kısaca “Erkek kardeşini cimcikleme, canı yanar.” demeniz bile yeterli olabilir.

Çocuğunuz kontrolünü kaybetmek üzereyse
Çocuklar kontrolden çıkmak üzereyken gerginliğinizi yansıtacak şekilde tepki vermeniz, durumu daha da kötüleştirir. Böyle bir durumda sakin olun, göz teması kurun ve sesinizi alçaltın. Sakinliğin huzuru hatırlatan güçlü bir yanı vardır.

Çocuğunuz öfke nöbeti geçiriyorsa
Mola taktiğini kullanın. Çocuğunuzu sakin bir şekilde sessiz bir yere götürün ve ona davranışının neden kabul edilemez olduğunu açıklayın. Sonra ona, sakinleştiği zaman oyununa geri dönebileceğini söyleyin ve 2 dakika bekleyin. Tartışmalar ve çığlıklar tekrar başlarsa, 2 dakikalık molayı tekrar başlatın.

Yaşça büyük olan oğlunuz ya da kızınız sizi dinlemiyorsa
Zarar görmeyeceğinden eminseniz, kötü davranışlarının ceremesini çekmesine müsaade edin. Hataları sayesinde yaptığının yanlış olduğunu kendi kendine öğrenecektir. Ancak, bunun sonunda “Sana söylemiştim.” demekten kaçınmalısınız!

Bu ipuçlarından herhangi birini daha önce uyguladınız mı? Ebeveynlerin çocuklarına vurarak, onlarda tamiri zor yaralar açtıklarına katılıyor musunuz? Söylemek istediklerinizi aşağıda paylaşın!