Zehirli Bir Ailede Büyüdüğünüzü Gösteren 8 İşaret

Öfke nöbetleri, endişe, gerçek duyguları saklamak ve düşük öz saygı... Ne yazık ki bazı anne ve babalar tüm bu olumsuz özellikleri çocuklarına aktarmayı başarıyor. Onların bencillikleri ve çocuklarının hislerine olan ilgisizlikleri çocukluklarında büyük bir etki bırakıyor. Sonuç olarak çocuklar kendilerini tenkit etmeye, çaresiz hissetmeye ve sosyal yaşamlarında sorunlar yaşamaya başlıyor.

Olumlu Bak ekibi, okuyucularımızın kendi iç dünyalarını daha iyi anlamaları için bu konuyu araştırmaya karar verdi. Korkularımızın ve endişelerimizin nedenlerini bilmek, çare bulup hayatlarımızı iyileştirmemize yardımcı olabilir.

1. Yönlendirilmekten korkuyorsunuz.

Zehirli ailelerin diğer aile bireylerini kontrol etmek için onları yönlendirmeleri oldukça sık rastlanan bir durumdur. Bu davranışın her gün olması normal değildir ve duygusal istismara dönüşür. Bu sizin etrafınızdaki diğer insanlara karşı daha az güven hissetmenize yol açabilir ve ilişki kurmanızı engelleyebilir. Aileniz tarafından sürekli yönlendirilmek, kaçınma davranışına da neden olabilir.

2. Sosyal etkileşimlerde ve başkalarına güven duymakta zorlanıyorsunuz.

Bir insan gergin bir ortamda, yönlendirmelerle ve diğer zihinsel tacizlerle büyütülürse ileriki yaşamında bunun izlerini taşır. Bazı anne babalar çocuklarına ihtiyaç duydukları desteği verememiş olabilir ve başka bir senaryoda bir insan daima korunmaya ihtiyacı olduğunu hissettiği bir ailede büyümüş olabilir. Daha sonraları sürekli bu ruh halinde olmanız gerektiği hissinden sıyrılmak çok zorlaşabilir. Sonunda başka insanlara güvenmekte ve onlara açılmakta zorlanabilirsiniz.

Bağlanma sorunları zorlayıcıdır. Devamlı fiziksel ve duygusal istismarı, kötü muameleyi ve ihmali görerek ya da yaşayarak kendi ilişkilerinin biçimi oluştururlar. Bu kişiler, insanlar arasındaki ilgili ve sağlıklı bağların neye benzediğini anlayamayabilirler. Bilinçaltında çevrelerindeki herkesin aşırı tepki vermesini, bir şey istemesini, onları bir şeyle suçlamasını veya yüzüstü bırakmasını beklerler.

3. Başarısızlığı hazmedemezler.

Zehirli bir ortamda yetiştirilen çocuklar sürekli yeterince iyi olmadıklarını, hatta değersiz olduklarını hissedebilirler. Anne ve babaları onlardan her zaman aşırı beklenti içinde olmuş ve beklentilerini karşılayamadıkları zaman onları suçlamış olabilir. Bunların sonucu olarak düşük benlik saygısı geliştirirler ve öz bakımlarında eksik kalabilirler. İşte bu yüzden, en ufak hata veya başarısızlık onları çok korkutur ve öfke nöbetlerine neden olur.

4. Öz kimlik algınız gelişmemiş.

Zihinsel sağlığımız için olumlu aile “saygısı” çok önemli bir unsurdur. Bu, sevildiğini hissetmek ve aidiyet kadar önemlidir. Bir çocukla annesi ve babası arasındaki ilişki istismara dayalıysa o çocuk iç dünyasıyla, kimliğiyle ve öz saygısıyla sorunlar yaşamaya başlar. Bu da endişe ve hatta depresyon gibi olumsuz etkilere yol açabilir.

5. Kendinizi çok eleştiriyorsunuz.

Zehirli anne ve babaların yarattığı düşük öz saygı bir çocuğun kendisini aptal, değersiz hissetmesine ve daha iyi şeyleri hak etmediğini düşünmesine neden olur. Bu çocuklar yaptıkları her şeyde kendilerini eleştirirler, tereddüt ederler ve şüpheye düşerler. Başkalarından daha kötü olduklarını kabullendikleri için ruhsal sorunlar yaşarlar. Fakat gerekli olan ruhsal desteği alamadıkları için bu durumu değiştiremezler.

6. Duygularınıza öncelik vermezsiniz.

Psikolojik veya fiziksel olarak istismar eden anne babalar, çocuklarının duygularını ihmal ederler. Buna ek olarak çocukları duygularını ifade etmeye çalışırsa bu, ailenin daha kötü davranmasına neden olabilir. Sonuç olarak çocuklar acılarını, kırgınlıklarını ve öfkelerini saklamaya alışırlar. Hayatlarının sonraki dönemlerinde başkalarının hislerini kendi hislerinin önüne koyabilirler.

Duyguları bastırmak bir insanın öz kimliğine büyük zarar verebilir. Kim olduklarını, neler hissettiklerini ve hayatta ne istediklerini anlamakta zorlanabilirler. Dolayısıyla hayatın kendileri için önemli olan alanlarında kendilerini geliştirmeyi başaramazlar çünkü ruhsal olarak belirsizlik ve önceden yaşadıkları yakınlık eksikliği yüzünden kendilerini hep geri çekerler.

7. Kendinizi her zaman çaresiz bir çocuk gibi hissediyorsunuz.

Zehirli ebeveynler bazen çocuklarını bir yetişkin olarak kabullenmeyi reddederler. Bir çocuk kaç yaşına gelirse gelsin anne ve babası ona hep çaresiz bir bebek gibi davranmaya çalışabilir. Kontrol altında tutmak ve hükmetmek isterler, bir direnişle karşılaşırlarsa kırılmış gibi davranarak çocuğun kendisini suçlu hissetmesine neden olurlar.

Bir çocuğun kendi kararlarını almasına izin verilmiyorsa, mahremiyeti ihlal ediliyorsa ve kendini bağımsız bir birey gibi hissetmiyorsa, bu onun ruhsal sağlığına zarar verebilir. Bu durum kaygıları olmasına, yeni bir şeylere başlamaya korkmasına ve topluma uyum sağlayamamasına yol açabilir.

8. Kendinizi genellikle endişeli hissediyorsunuz.

Zehirli ailelerden gelen çocuklara sıklıkla kaygı bozukluğu teşhisi koyulur. Bu, ailenin istikrarsızlığından, ruhsal ve fiziksel kötü muameleden ve güvenlik eksikliğinden kaynaklanır. Kaygıları olan çocuklar odaklanma sorunu yaşarlar ve kendilerini asabi, endişeli ve gergin hissedebilirler.

Bu özelliklerden herhangi birinin kendi anne babanızda olduğunu fark ettiniz mi? Bu işaretlerden birini kendinizde gördünüz mü? Hadi, hikayelerimizi yorum bölümünde paylaşalım.