Olumlu Bak
Olumlu Bak

Kişinin Yoksul Bir Ailede Büyüdüğünü Gösteren 12 Alışkanlık

Maalesef, herkesin çocukluğu rahat bir şekilde geçmiyor. Bazılarımız aileleriyle, çevreleriyle veya parayla ilgili problemler yaşayabiliyor. Ailelerinin yaşadıkları para sıkıntıları kısa süreli bile olsa, bu zor zamanların hatırası herkesin aklında uzun yıllar boyunca kalabiliyor.

Olumlu Bak ekibi olarak, bilinçli ya da bilinçsiz yapılan hangi alışkanlıkların kişinin yoksul bir ailede büyüdüğünü gösterdiğini araştırdık ve görünüşe bakılırsa çoğumuz bu alışkanlıklara sahibiz.

Yiyecekler için endişe duymak

Yiyecek ve beslenmeyle ilgili sürekli duyulan endişeler, bir ailenin parayla ilgili sorunları olduğunu gösteren en belirgin işaretlerden biridir. Sonuç olarak, bu ailelerde büyüyen insanlar fazla kilolarla uğraşmak zorunda kalabilir, yiyecekleri çöpe atabilir ve yine de yetersiz beslenebilirler.

  • Misafir geldiğinde birlikte yemek yerken hâlâ endişeleniyorum. Ancak, deli gibi görünmemek için sakin kalmaya çalışıyorum. © HateradeK / Reddit
  • Tabağımdaki her şeyi yiyemiyorum. Eğer çok fazla yemek kalırsa, yemek bozulana kadar veya bitene kadar sonraki 4 gün boyunca aynı şeyi yiyorum. Büyürken hiçbir zaman fazla yiyeceğimiz olmadı. O yüzden, şimdi yiyecekleri boşa harcamaktan kaçınıyorum. © Followthatmonkey / Reddit
  • Yiyeceklerin lezzetli kısımlarını sonraya saklamak. Aynı tabakta olsalar bile, önce en az lezzetli olan yemekler yenir ve en lezzetli olanlar saklanarak keyfin uzaması sağlanır. Örneğin, ben yemek yerken üzerinde sadece et yemeği kalmış boş bir tabakla karşılaşmanız oldukça olasıdır. Bunun nasıl olduğunu fark etmiyorum bile. © Kovalevan7 / Pikabu

“Gereksiz” hiçbir şey almamak

Yoksul ailelerde büyüyen insanlar, hayati olmayan herhangi bir şey satın alırken genellikle çok fazla stres yaşar. Genellikle bunlar, önemli bir ürünü satın almadan önce birkaç gün beklemeniz gereken “gecikmeli alışveriş” kuralını kullanan kişilerdir.

  • Televizyon ve oyun konsolu seti satan bir mağazada çalışıyordum. Bunların fiyatı biraz fazlaydı. Ancak, borcum yoktu ve banka hesabımda yeterince para vardı. Ayrıca, kız arkadaşımla birlikte eve çıkacaktık ve televizyonumuz yoktu. Yani, genel olarak oldukça uygun bir alışveriş olacaktı. Ödeme zamanı geldiğinde neredeyse kusacaktım. Bir arkadaşım beni bunun gayet iyi bir fırsat olduğuna ikna etmek zorunda kaldı, ancak birkaç saat boyunca kendimi çok kötü hissettim. © CryoClone / Reddit

Düşük ücretler karşılığında çalışmak

İşini kaybetme korkusu, ne kadar küçük olursa olsun, istikrarlı bir gelir olmadan hayatta kalamayacağını çocukluktan hisseden insanlar için oldukça yaygın bir korkudur.

  • Max, büyük bir şirkette nakliye komisyoncusu olarak çalışıyor. Resmi yıllık maaşı 12.000 dolar. Parasının geri kalanı ise doğrudan kendisine (yani çoğunlukla masanın altından) veriliyor. Bir kere hastalandı. Neredeyse hiç hastalık izni alamadı. Sonunda maaş kredisi almak zorunda kaldı. Bu yüzden, kendisini daha fazla borca soktu. İyileşti ve çalışmaya devam etti. Şimdi, yaşananların aslında kötü olmadığını, çünkü büyük bir şirkette çalıştığını ve kazandığı 40 bin doların başkasına değil de kendisine verildiğini söylüyor. Ancak bunu, hiçbir güvenlik ağı veya gelecekte bu işi yapacağının garantisi olmadan yapmaya devam ediyor. © dadudist / Pikabu

Sahip olduklarına sıkı sıkıya bağlanmak

Yoksul bir çocukluğu gösteren bazı alışkanlıklar, zengin insanlar ve satış uzmanları tarafından kolayca fark edilebiliyor. Hareket etme, konuşma, jest yapma, yemek yeme ve hatta bir fincan kahveyi tutma şekliniz bile hayatınız hakkında çok şey söyleyebilir.

  • Bir keresinde 3 arkadaşım ve ben bir ev kiraladık. Ev sahibimiz, ülkede oldukça tanınan bir oyuncuydu ve bir akşam televizyonda bir röportajı vardı. Bu yüzden biraz sıcak çikolata yaptık, koltuğa oturduk ve izlemeye başladık. Bir noktada, bir role girmek için önemli olan küçük şeylerden bahsediyorlardı. Ardından görüşmeciden kahve istediğini söyleyen oyuncu, “Zengin bir ailede büyüdüğünüz çok açık, çünkü içeceğin olduğu bardağı kendinizden uzak tutuyorsunuz. Parasızlıkla büyüyenler, başka bir şeyleri olmadığını bildikleri için bardağı elleriyle sıkı sıkı tutarlar.” dedi. Arkadaşlarım bana baktı ve fincanı iki elimle tuttuğumu gördüler. Ben de aşağı bakarak, “Doğru. Çok fakirdik...” dedim. © John Jones / Quora

Bir mucize beklemek

Para sorunu olmayan insanlar, kumarı ve piyangoları sıradan eğlenceler olarak görür. Tabii ki, onlar da kazançlardan memnun kalırlar ve başarısızlıklardan dolayı hüsrana uğrarlar. Ancak, tutku ve mucize umudu arasındaki farkı yalnızca gerçekten paraya ihtiyacı olanlar anlar.

  • Eskiden evsizdim. Artık kendi evim var ve maaşım ortalama maaşın iki katından fazla. Fakat, ekonomi diplomam olmasına ve bunun tamamen mantıksız olduğunu bilmeme rağmen, hâlâ piyango oynuyorum. © clemtiger2011 / Reddit

Her şeyi kendi başına halletmek

Yoksulluk içinde büyüyen bir insanı, kendi başına ne kadar çok şey yapabildiğine bakarak anlayabilirsiniz. Mesela, kilitleri değiştirmek, akan muslukları onarmak, fayans döşemek, tamirat yapmak, ayna karşısında kendi saçlarını kesmek... Hatta şu anki yaşamlarında işler kötü olmasa bile, bu alışkanlıktan kurtulamazlar.

  • Karımla birlikte yaşamaya başladığımızda bir keresinde ona iğne ve ipliğin nerede olduğunu sordum. Bana şöyle cevap verdi:

— Neden soruyorsun?
Ben: Çoraplarımı dikmem gerekiyor.
O: At onları ve kendini rezil etme!
Eşim zengin bir ailede büyüdü. Ayakkabıların da tamir edilebileceğini ona nasıl söyleyeceğimi bile bilmiyorum. © klalkin / Pikabu

  • Ben çocukken çok fakirdik. Bu yüzden, ailemin saçımı kestirmek için beni kuaföre götürecek parası yoktu. Bu görev hep babam tarafından yapılırdı. Okulda bu konudan dolayı çok utanırdım. Ancak, o zamanlar ne kadar aptal olduğumu şimdi anlıyorum. Çünkü, bütün kızlar babalarının dikiş makinesi kullanmakta iyi olduğu, ayakkabı dikmeyi, kesmeyi, boyamayı, inşa etmeyi, tesisat değiştirmeyi, yemek yapmayı bildiği için övünemez... Babamla gurur duyuyorum. “Overheard” / ideer

Hiçbir şeyi çöpe atmamak

Paranın değerini bilen insanlar, bir şeyleri nadiren çöpe atar ve sahip oldukları şeylerin hayatlarını mümkün olan her şekilde uzatmaya çalışır. Giysileri artık ev dışında giyilmeye uygun değilse, ev giysisine dönüştürülebilir. Sonra da onları kesip toz bezi yapabilirsiniz. Toz bezleri ise ipliğe dönüşene kadar tekrar tekrar kullanılabilir ve yıkanabilir.

  • Bir şeyleri atmak yerine tamir ediyorum. Şu anda telefonumu sola kaydıramıyorum ve bazen sebepsiz yere kapanıyor, ama yine de arama yapmak için kullanabilirim, değil mi? © joannagoanna / Reddit
  • Şampuan ve duş jelinin diplerinde kalanları, şişede sudan başka bir şey kalmayana kadar suyla seyreltiyorum. Çünkü, dipte bir şey varken şampuanı atmaya kıyamıyorum. © jsand4325 / Reddit

Para yerine zaman harcamak

Yoksulluğun en belirgin özelliklerinden biri de paranın zamandan daha değerli olduğunun düşünülmesidir. Sonuç olarak, insanlar taksi çağırmak yerine bir otobüs durağında soğukta bekler, ucuz ürünler, promosyonlar ve indirimler aramak için saatler harcar ve tüm hafta sonlarını mutfakta tasarruf etmeye çalışarak geçirir.

  • Daireme mobilya alırken aradaki 250 liralık bir farktan dolayı sıkıntı çektim. Sürekli “Bu koltuğu daha çok beğendim, ama tam olarak 250 lira daha pahalı.” diye düşünüyordum. 5.150 liralık bir koltuk ile 5.400 liralık bir koltuk arasında seçim yapmak için haftalar harcadım. © Maverick1717 / Reddit

Kasada paniğe kapılmak

Yoksullukla büyüyen birisinin hayatı çoğu zaman kaygılarla ve korkularla doludur. Stresin en yaygın nedenlerinden biri de süpermarkette alışveriş yapmaktır. Banka hesabında gereğinden fazla para olduğuna dair güvenleri tam olsa bile, herkes işlemin reddedilebileceğine dair mantıksız korkudan kurtulmayı başaramaz.

  • Yeteri kadar param olduğuna emin olsam bile, her seferinde cihazda işlem onaylandı yazana kadar nefesimi tutuyorum. © Unknown / Reddit

Taksit yaptırmak

Geleceğin yarattığı korku insanların, bütün miktarı bir anda ödeyebilecek imkânları olsa bile, taksit yaptırmasına ya da kredi çekmesine neden oluyor. Ayrıca, en sonunda daha fazla miktarda para ödeyecek olsalar bile, bölünmüş ödemeler, ürünün tam fiyatından daha az korkutucu görünüyor.

  • Bir şeyin tamamını ödeyemiyorum. Diyelim ki, araba sigortam yılda 1.200 dolar tutuyor ve ben taksit seçeneğini seçiyorum. 1.200 doları hemen ödemeye gücüm yetse de sonunda bana fazladan 180 dolara mâl olacak olan taksit seçeneğini seçiyorum. © -Ahab- / Reddit

Doktora gitmemek

Yoksulluk yaşayan insanların çoğu, sağlıklarının paradan önemsiz olduğunu düşünebilir. Genellikle diş problemleri yaşarlar, çünkü psikolojik olarak bir dişçiye “çok fazla para” harcayamazlar ve ücretsiz dişçiye gitme korkusu çocukluklarından beri onları rahatsız etmiştir.

  • Geçen yıl yeni bir işe başladığımda hasta olmuştum. Ancak, işe gitmeye devam ettim, çünkü daha önce hiç izin aldığım için kovulmaktan ya da faturalarımı ödeyememekten korkmadığım bir ortamım olmamıştı. İş yerimdeki herkes, “Neden buradasın? Bir doktora görünüp eve gitsene.” dedi. Bunu gerçekten yapabileceğimi fark ettiğimde ağlamaya başladım. Daha önce zenginliğe hiç bu kadar yakın olmamıştım. © gingeralecap / Reddit

Kaygı duymak

Her durumda en kötüsünü beklemek, her an tetikte olmak ve insanlara zar zor güvenmek kötü bir geçmişin yol açtığı alışkanlıklardandır. Ayrıca, hediye kabul edememek, özellikle de pahalı hediyeleri kabul edememek de bu alışkanlıklar arasındadır.

  • Kapının beklenmedik şekilde çalınmasından, bilinmeyen numaralardan gelen aramalardan ve posta kutumu başkalarının önünde açmaktan korkuyorum. Ayrıca, borçlarımdan kurtulalı çok zaman geçmedi ve bu korkumdan hâlâ kurtulabilmiş değilim. © whistleduck / Reddit
  • Hediye almaktan nefret ediyorum, çünkü çocukken karşılığında eşit değerde bir şey verme fırsatım hiç olmadı ve bu yüzden kendimi çok kötü hissettim. Kız kardeşlerim ve ben hâlâ bu histen kurtulabilmiş değiliz. O yüzden, doğum günleri ve Yeni Yıl yokmuş gibi davranıyoruz. © Unknown / Reddit

Bir kişinin zor zamanlar geçirmiş olduğunu hangi hareketlerinden anlayabilirsiniz? Yorumlarda bizimle paylaşın.

Ön izleme fotoğrafı kaynağı piqsels, Pxfuel
Bu Yazıyı Paylaşın